Féminin Fatale

Hoe sommige vrouwen het klaarspelen om in àlle omstandigheden moeiteloos hypervrouwelijk te blijven is mij alsnog een raadsel. Ik slaag er zelfs niét in om - bekleed en behangen met ‘wufte’ attributen - die paar ‘zwakke geslachtsgenen’ (geenéén) in mij te doen ontwaken.Een neerslag van mijn calvarietocht…
De sexy witte hippe jeansrok met split en knopen - die al naargelang de hitsigheid van de verhoopte minnaar desnoods tot die allerlaatste knop kon worden ontknoopt – stond mij als gegóten - lees: net niet té strak om 'putain' te zijn – Op het 'moment suprème' evenwel – te weten: het ‘toonmoment’ richting begeerde derde toe – blijkt die ‘vód’ bevlekt te zijn met roestige restanten van jawel, diezelfde, knopen -. Iedereen weet tenandere dat ijzer en nat - zélfs als dat 'nat' 'wassen' heet, onvermijdelijk een soortement corrosie geeft.Op een witte rok vormt dat onuitwisbaar rost...En gelóóf me, het helpt geen dooie zier om deze gemiste kans alsnog te proberen goed te maken door de rest van de avond de benen kuis gekruist over elkaar geslagen te houden – in dit noodgeval met zoveel mogelijk ‘bevlekte stof’ ertussen gekneld – want wat jij weet, voélt de aanschouwer…Secundo: het kapsel - en néé, we laten ons aller Fabi even buiten beschouwing...Nà een voorstudie van màànden en ontelbare 'zich-er-niet-van-bewust-zijnde-modellen' later, had betrokkene het lef om in haar ondertussen redelijk sluiks uitgegroeide - ontgrijsde weliswaar - lokken een , wat heet ordeloze knot te draaien, daartoe gebruik makend van een retro knijpspeld, dit in navolging van mijn ‘geobserveerd speci(wo)men’. Waar de pijn van het samengestroopte haar nog enigszins te verduren was, was de aanblik daarentegen op z'n minst 'wanstaltig' te noemen: losgeschoten pieken, bij ieder ander 'vrouwelijk nonchalant', oogden bij uw proefpersoon smakeloos, goedkoop, kortom storend...van de straat...Bovendien bleek het onderscheid tussen een professioneel gecoiffeerd 'nonchalant ogend' kapsel en mijn eigenste 'met-mijn-ogen-dicht' proefproject knipselwerk - het moest een beetje 'wild' ogen namelijk - hemelsbreed, pijnlijk duidelijk...Alsof een kompleet lazarus onhandigaard 'carte blanche' had gekregen om met snoeischaar en dito tuinattributen mijn fragiele haargroeisels 'ten oorlog' te verklaren...
Tertio: je stap...'how you walk the street'..Nóg zo'n onoverkomelijk kwaad, een valkuil voor élke vrouw die hoopt op ‘een vrouwelijke tred’ doch ‘geëvolueerd viervoeter’ blijkt te wezen.Ook dààr weer...mijzelve terdége geïnformeerd. Uit grondige observatie bleek dit fenomeen simpelweg een kwestie van voet één zódanig dicht naast voet twee te planten zodat de heup geen andere optie rest dan te wiegen - dit tot lustwekkend object van de mannelijke partij - . Proef op de som: dit onnaturelle stappen ging gepaard met een hinderlijk geknirp van 'de vezels' - noteer: hierbij is ribfluweel het meest luidruchtig, én - en plus - dat gangetje bleek dérmate onnatuurlijk dat mijn heup begod niet wist in welke richting te zwikken...en men kan zich toch moeilijk al 'buikdansend' werkwaarts begeven...
Voorwaar het eindigt niet: waar vrouwen ter gelegenertijd hun nek omgooien daarbij hun weelderig kapsel vrij spel latend, resulteert dit bij mij in een acute nekkramp die maakt dat ik tal van minuten genoopt ben achterom te kijken. Slagen vrouwen erin op doorheen stoppelvelden te lopen op stiletto’s, lukt het mij geeneens om stomweg overeind te blijven op platte caouchouc zolen. Tikken vrouwen na een geslaagde mop de verteller charmant op de arm, sla ik de moppentapper half verrot terwijl ik het uitproest van het lachen…